Leczenie łuszczycy skóry głowy, twarzy i dłoni

Łuszczyca skóry – objawy

W chorobie jaką jest łuszczyca skóry – objawy w typowych przypadkach mają postać wykwitów na owłosionej skórze głowy, okolicach nad stawami, w okolicy krzyżowej oraz pieluszkowej. W łagodnej postaci zajmują około 3% powierzchni skóry, umiarkowanej 3-10%, a gdy zmiany zajmują ponad 10% powierzchni ciała mowa o ciężkim przebiegu. Początkowo na skórze pojawia się wykwit pierwotny o wyglądzie wyraźnie widocznych czerwono-brunatnych grudek o drobnopłatowej, złuszczającej się powierzchni. Następnie widoczny jest objaw Auspitza, czyli wrażliwość skóry, której potarcie prowadzi do uszkodzenia naczyń krwionośnych i kropelkowego krwawienia w miejscu zdrapanych łusek. W przebiegu choroby pojawia się również tzw. objaw ostatniej łuski, czyli stopniowe złuszczanie i odpadanie łusek. Po tym procesie skóra jest gładka i różowa, jednak jest to etap przejściowy, ponieważ następnie pojawia się objaw świecy stearynowej. Charakterystyczny dla łuszczycy w stanie aktywnym jest objaw Kobnera, w którym po urazie mechanicznym, takim jak nacięcie czy zadrapanie po 6-12 dniach wzdłuż rany pojawiają się zmiany chorobowe.

Łuszczyca skóry głowy

Łuszczyca skóry głowy nie jest odosobnioną jednostką, a pierwszym z objawów choroby uogólnionej. Choć może przybierać postać ograniczoną są to rzadkie przypadki. Jak wyglądają objawy łuszczycy skóry głowy? Są to złuszczające się grudki, następnie przybierają postać tarczek ze znajdującymi się pod nimi czerwono-brunatnymi ogniskami, które krwawią po zdrapaniu. Tarczki mają postać białych, cienkich strupków czy „schodzącej skóry” przypominającej tą po poparzeniach słonecznych.

Łuszczyca skóry głowy początkowo objawia się licznymi i niewielkimi zmianami, które z czasem stają się coraz większe, osiągając wielkość nawet 2-3 cm. W takich wypadkach często występuje wypadanie włosów, długotrwałe i intensywne swędzenie, czasami nawet ból. Leczenie łuszczycy skóry głowy opiera się głównie na stosowaniu preparatów miejscowych mających nawilżyć skórę głowy, a także maściach hamujących tempo podziałów komórkowych w obrębie naskórka. To takich preparatów należą kortykosteroidy, dziegieć, preparaty witaminy D oraz cygnolina.

Najskuteczniejsze jest leczenie łuszczycy skóry głowy z wykorzystaniem cygnoliny, jednak należy mieć na uwadze, że wiążą się z nią skutki uboczne w postaci odbarwień na skórze, które choć są nietrwałe, bywają dokuczliwe. Niestety, w niektórych przypadkach efekty terapii nie są zadowalające i konieczne jest włączenie dodatkowych środków w postaci naświetlania promieniami UV, a czasami także technik fototerapii i fotochemioterapii. Ostateczny środek stosowany w leczeniu łuszczycy skóry głowy to kortykosteroidy. W ciężkich przypadkach wymagana jest hospitalizacja oraz leczenie systemowe, opierające się na doustnym podawaniu retinoidów, leków immunosupresyjnych lub hydroksymocznika.

Łuszczyca skóry twarzy

Łuszczyca skóry twarzy jest szczególnie trudna dla pacjentów ze względu na to, że zauważalna jest już na pierwszy rzut oka. W ciężkiej odmianie zmiany zazwyczaj znajdują się w centralnej części twarzy, czyli w okolicy brwi i oczu. Są one czerwone, odstające od powierzchni skóry i pokryte łuską. Ze względu na to, że łuszczyca skóry twarzy zajmuje zazwyczaj skórę brwi i rzęs, mogą one wypadać, a czasami doprowadzić do zniekształcenia powiek. Z kolei rzęsy mogą odrastać w sposób podrażniający gałkę oczną, prowadząc do stanu zapalnego zaburzającego widzenie. Jeśli zmiany pojawiają się na linii włosów, czoła oraz uszu zazwyczaj wynika to z rozszerzającej się na łuszczycy skóry głowy. 

Łuszczyca skóry twarzy bywa być szczególnie niebezpieczna, gdy zmiany zajmują uszy, ponieważ mogą wówczas zablokować kanał słuchowy wpływając negatywnie na odbiór bodźców dźwiękowych. Same zmiany występują na środku twarzy oraz w obrębie obwodu, co oznacza, że łuszczyca  takim wypadku to typ mieszany. Rzadkim przypadkiem jest zajęcie przez zmiany jamy nosowej, wewnętrznej strony policzków oraz języka. W chorobie jaką jest łuszczyca skóry – leczenie obejmuje nawilżanie za pomocą maści i balsamów, ponadto wdraża się tu terapię odpowiadającą innym odmianom choroby.

Łuszczyca skóry dłoni

Łuszczyca skóry dłoni wpływa nie tylko na ich wygląd. Podobnie jak łuszczyca skóry twarzy może ona zaburzać samoocenę chorego i utrudniać jego życie społeczne, a czasami nawet zawodowe. W chorobie jaką jest łuszczyca skóry – objawy na dłoniach mają różny charakter. 50% chorych zmaga się zmianami hiperkeratotycznymi, przypominającymi rogowaciejącą skórę, 16% cierpi na zmiany w postaci krostek, a u reszty pacjentów mają one postać mieszaną.

Łuszczyca skóry dłoni zazwyczaj charakteryzuje się na tyle rozległymi zmianami, że uniemożliwiają one wykonywanie wielu codziennych czynności. Dlatego w przypadku jakim jest łuszczyca skóry, leczenie jest tak istotne. Wymaga ono środków silniejszych niż w innych częściach ciała, dlatego zwykle zaleca się tutaj leki sterydowe zawierające kwas acetylosalicylowy i kalcypotriol. Gdy okazują się nieskuteczne lekarz wskazuje zwykle na leki działające na cały organizm, jak np. cyklosporyna i retinoidy. Leczenie łuszczycy skóry dłoni może odbywać się również w formie naświetlania PUVA. W każdej odmianie łuszczycy niezbędna jest też troska o właściwe nawilżenie skóry.

Łuszczyca a atopowe zapalenie skóry

Różnice między chorobami, jakimi są atopowe zapalenie skóry a łuszczyca mają kluczowy wpływ na to, jak będzie przebiegać droga leczenia występujących zmian. Niestety, schorzenia te są często ze sobą mylone ze względu na podobieństwa w pojawiających się zmianach, jednak właściwie poprowadzona przez lekarza diagnostyka różnicowa powinna wykluczyć wszelkie wątpliwości, co do dalszego postępowania. Przede wszystkim między atopowym zapaleniem skóry a łuszczycą występują poważne różnice w ich przyczynach, ponieważ źródłem zmian łuszczycowych są choroby o podłożu autoimmunologicznym, a atopowe zapalenie skóry wiąże się z alergiami.

Atopowe zapalenie skóry a łuszczyca – w obu przypadkach pojawiają się swędzące i piekące zmiany, chociaż mogą się one różnić natężeniem. Pod względem ich wyglądu w AZS już od samego początku choroby widoczne są rozległe i zaczerwienione ogniska przesuszonej skóry, na których mogą pojawić się wypryski w formie grudek o czerwonawym lub czerwono-brunatnym zabarwieniu. Zmianom może towarzyszyć wysięk i opuchlizna. Łuszczyca zaś od samego początku manifestuje się grudkami, często pokrytymi srebrzystymi łuskami, a po zdrapaniu zmian zwykle pojawia się krew.

AZS i łuszczyca skóry – leczenie

Różnica między atopowym zapaleniem skóry a łuszczycą dotyczy także czasu ujawnienia się choroby. AZS może pojawić się zarówno krótko po narodzinach dziecka, jak i już w dorosłym życiu. Łuszczyca skóry objawy prezentuje około 20-30 roku, a czasami nawet po 50. Niestety leczenie każdej z tych chorób jest wyłącznie objawowe i pacjent zawsze musi liczyć się z nawrotem choroby.

Łuszczyca – choroba skóry, która zaburza funkcjonowanie chorego ze względu na ból, jaki może generować oraz widoczne zmiany skórne. Właśnie dlatego wymaga ona przemyślanego, aktywnego i właściwie dopasowanego leczenia. Bardzo ważne jest, by lekarze rozwijali swoją wiedzę na temat tej choroby i poszukiwali nowych metod terapii. Nowoczesne metody leczenia łuszczycy zostaną omówione podczas VII Ogólnopolskiej Konferencji Choroby reumatyczne w praktyce lekarskiej, która odbędzie się w dniach 6-7 grudnia 2019 roku w Warszawie.